T Ü R K’ Ü N  Â M E N T Ü S Ü         

                                                                            *

                                                          ‘“BİZ İNSÂNA ;

                                                             ŞAH DAMARINDAN DAHA YAKINIZ !”’

                                                                                 KUR’AN-I KERİM

                                             **

                Kendinden başka kıble önünde etme secde !

                YASİN okunsa bile, bilmeden, gelme vecde !

                        İslâm, teslim olmaktır şah damarda durana !

                        Her nefeste nabzında HAK ! HAK ! Diye vurana !

                Ne Arap meddâhlığı ! Ne Batı bataklığı !

                Yüzü ağartır ancak ! İç yüzün aklığı !

                        HÜSEYİN’İ aç susuz kesenden bir şey umma !

                         Gözü Yezîde açıp ! ÖÂLÎ’ye yumma !

                Türk’ün alın terini, çarçur etme Mekke’de !

                Tanrının evi  sende ! Ne câmi ! Ne tekkede !

                         O Kara taş kararmış kâlbindir ! Kalkıp yatma !

                         O kör nefsin dururken ! Kör şeytana taş atma !

                Hayvân boğazlamakla, kurbân kestin mi sandın !

                HAKK’a can vermek iken, senin ezelde andın !

                        Yalancı şâhit olma ! Görmeden taptığına !

                        Dikkat et ! Peygamberin mirâçta yaptığına !

                HAK adına temsilci sen ol !Demek Besmele !

                Başka bir halîfeyle, varılmaz bu emele !

                        Herkesin hamurunda var, RAHMÂN’dan bir maya !

                        Yoğurup pişir onu ! Çalış RABB’in yapmaya !

                Şefâate güvenip yatarsan ! Aç kalırsın !

                Dilenci payı kadar, bir sadaka alırsın !

                        Kaptan değil de, dalgıç iner deniz dibine !

                        Rûhun Arşa oturmuş ! Canın tıkılmış ine !

                Ekranda görünen yüz, değil ekran içinde !

                Gerçek T.V. dışında ! Hayâl, mekân içinde !

                         En basit bir radyonun bile, var bir anteni !

                        Sen HAKK’ın radarısın ! Kullan artık şu teni !

                Yakala VİCDÂN denen, ucunu sarkan ipin !

                Tırman kendi kendine ! HAKK’a benzesin tipin !

                        ‘“Âdeme tapın”’ emri, verildi meleklere !

                        Âdem, görünen RAHMÂN ! Görmeden tapan Er’e !

                Tendeki canın, melek ! Gökteki rûhun, Âdem !

                Secde et artık HAKK’a ! Şeytan değilsin mâdem !

                         Baht O Rûhun öteki adıdır ! Er bahtına !

                        Kadrini bil kendinin ! Otur Kader tahtına !  

                 Nokta kalsın yanında, âlemin boyu, eni !

                Yüce ALLAH adına, yönet bütün evreni !

                         Bir sultana âittir ! Bin bir odalı saray !

                         ‘“YUSUF’a secde etti ! Hem yıldızlar ! Hem de Ay !”’

                Öz bağlantı demek ! Başka her dîn uydurma !

                Sana koşan HAK DOST’ a varana dek koş ! Durma !

                         Ona Erince, kalır ne beş vakit ! Ne de an !

                         Güneş ol da ! Işığı ne öv gece ! Ne de an !

                Ondan başka kılıkta, göremezsin RAHMÂN’ı !

                Ömrün oldukça ara ! Mîrâç denen bu anı !

                        Teslim ol sâhibine ! Yap kendinle barışı !

                        Tövbe et ! Dön aslına ! Bitir artık yarışı !

                Yay’ına dayanmadan, güçsüzdür en güçlü ok !

                Dayan öz benliğine ! Senden daha asîl yok !

                        Seni gözler hep rûhun ! Uyarır vicdân ile !

                        Kendinin huzurunda, küçülme bile bile !

                Âsi evlât olursan, seni kovar ! ‘“O”’ ‘“Ana !”’

                Bir ağacı kurursa, bir şey olmaz ormana !

                         Kuruyan, gübre olup, dikilir bir benzeri !

                        Amaç, İbrâhim yapmak, puta tapan Azer’i !

                Şeytanı Müslüman yap ! Can da Rûhun çağdaşı !

                Zararsız hâle gelmiş mikroptan olur aşı !

                        HAK olmak için, önce, hakkını ver herkesin !

                        Sırat, hayât köprüsü ! Körler geçemez, kesin !

                Kul rızkına set çeken, insândaki hasettir !

                Ya Güneş ol, Nûr dağıt ! Ya Ay olup aksettir !

                        Ömür boyu oruç tut ! Doyurarak açları !

                        Lokma tatma, bitmeden, lokmanın muhtaçları !

                Oruç, ‘“Ayırmak demek, ak olandan karayı !”’

                 ANKA, özkuş ! RA, RAHMÂN ! MERKEZ bil ANKA-RA’ !

                        Pozitif ve Negatif iki kutbu ayırma !

                        Dişi aslan da aslan ! Erkekleri kayırma !

                Kutlu kişi olunmaz, tesettür veya sarıkla !

                 HAK katına çıkılmaz ! Roket veyâ sırıkla !

                         Dünyâ, bir Ahret üssü ! Hedef, ALLAH ! Yol, Nefis !

                        Vücûd rampa ! Rûh füze ! Geri sayma, her nefes !

                Son sözüm, sen seni bul ! Kaybolmadan sonsuzda !

                Deme ! Tanrı doğadır, var olunur, onsuz da !

                        Doğa, koca bir ağaç ! Tohumu, ermiş zâtlar !

                        Özsu emmeyen her dal, kurur ! Ateşe atlar !

                Yanan gübreyi gör de, düşme insân açından !

                Çekerler sonra seni, Alnındaki saçından !”’

                        HAKK’a sâdık köpek ol ! Dönüşmeden bir kurda !

                        Benden Bize geçip dön, cennet denen ilk yurda !

                Kur’an’da, ‘“BİZ !”’ ‘“BİZ  !”’ Diye konuşan Erenlerdir !

                Halîfe olmak için, HAKK’a can verenlerdir !

                         Bencillikten Üst Ben e geçip, olmuşlardır ‘“BİZ !”’

                        Birlik ve Beraberlik, izlenecek en hak iz !

                Her Eren, birimizin yukardaki Rûhudur !

                ALLAH, tüm Erenlerin müşterek Rûhu, ‘“”’ dur !

                        ’ya göre hükmeder Biz’ler ! Yıldıza, Aya !

                        Kimi ‘“Rahmet”’ olarak, iner bizim Dünyâya !

                 ALLAH’ın sıfatı yok ! Bunlar, isimleridir !

                O renksizin boyası ! GAYBın resimleridir !

                        Silip şu ten rengini, HAKK’ın rengine boyan !

                        Gir Kâbe’ne ! Semâ et ! Kıble olsun her bir yan !                                                    

                Cennet, öz bilgi demek ! Senin yitik mâlındır !  

                Öteki tüm bilgiler, cüppeli hamalındır !

                         İksirini iç artık ! Sor kendine Ben Kimim !

                        Sana öz reçeteni yazan en son hekimim !

                Ezân adım Mustafa ! Kendi öz Rûhum gibi !

                Yani, ‘“YÜCE MECLİS”’de, seçkin bir yer sâhibi !

                         Hüzünlü dür mesajım (x) halka, bu aşamada !

                        Çünkü birçoğu, ölü olarak yaşamada !

                Kalblere masaj yapmak ! O Yüce ZÂT’a andım !

                Onun için, izniyle ZÂT adını kullandım !

                        Tam ‘Yirmi sekiz’ kızıl yıldız, Oğlak burcudur !

                        O Kızılkeçiliye ye dönüş, bir can borcudur !

                                 *

                  M. H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

                      ANKARA    19 MAYIS 1989      

**

                   (x) Geçmiş yıllarda yayımlanan dört adet :

                    "ÂDEMNÂME, HIÇKIRIKLAR, KAHKAHALAR, TANRININ ARABACILARI"  

                       isimli  eserlerimize değinilmektedir.**Bu dört eserin tamamını sitemizde okuyabilirsiniz.

*

     ANA SAYFA            

       Copyright © 2000-2003 www.ondokuz.gen.tr

       Copyright © 2001-2003 www.ondokuzbiz.com

               Copyright © 2001-2003 www.19muhammedali.com