AHURAMAZDA’NIN  MESAJI

                                *          *

                                    Zend Avesta ilk kutsal kitabıdır İran’ın !

                                    ‘“DÎN”’ sözcüğü kökünü bu kitabda aranın !

                                                Zend Avesta’da HAKK’ın adı, AHURA MAZDA !

                                                Resûlü Zerdüşt’e der :Özünü an namazda !

                                    Zîrâ benimle her bir insanın özü eşit !

                                    Kim aslını bulursa, ererek olur reşit !

                                                Tûfan var ! Penceresiz gemi yap kalbin gibi !

                                                 Kendinden ışıklı o ! Zîrâ rûhun sâhibi !

                                    Benim adım Kopyasız ! Yâni ‘Sâfi nûr demek !

                                    Yere düşmemesine gölgenin, sarf et emek !

                                                Çünkü yer rûhsuz mâdde ! İblîs ! Adı, Ahriman !

                                                Bana düşman ! Yok onda ! Ne bir dîn ! Ne de îmân !

                                    İkimiz de ALLAH’tan çıktık ! Biz öz kardeşiz !

                                    Ben RAHMÂN ve o Şeytan ! Köre acıyınız siz !

                                                Altı ikiz ışın ım, bu âlemin mîmarı !

                                                Bu nedenle, altı gün sürdü ! Onun îmârı !

                                    Üç gün önce de çıktı bunlardan rûh âlemi !

                                    MİTRA ve Yirmi Sekiz İzzet bunlar ! Sev emi !

                                                ‘“MİKÂİL”’ ile ‘“Yirmi Sekiz Nebî”’ nin özü !

                                                Bu ‘“YÜCELER”’ nûr verdi ! Sen bana açtın gözü !

                                    ‘“MİKÂİL”’ yâni MİTRA ! Canın RABB-ÜL-İZZETİ !

                                    İzzetlerden melekler çıktı ! Canın Hazret-i !

                                                DAENA’dır adları bu mâsûmların ! Niçin ?

                                                 Maddeyi kurtarmaya söz verdikleri için !

                                    ‘“Benim yardımcılarım”’ bunlar ! Şeytana karşı !

                                     Maddeye harp açtılar ! Başta taşırlar Arşı !

                                                Bu yüzden, Daena’nın yarısı Arza iner !

                                                Öbür yarısı, kâlbe VİCDÂN olarak siner !

                                     İnen can yemin eder eşine sadâkata !

                                    Can yerleşir beyine ! Eş, ‘“FUAD”’ denen kata !

                                                Daena’dan inenin Fravarti dir ismi !

                                                Arzda cihâdı seçen demek ! Şövalye resmi !

                                    Maddeye yenilen can, olur insân şeytanı !

                                    Yenene Âdem denir ! Artık kendini tanı !

                                                Kör mâdde yenildikçe, göz açıp olur şeffaf !

                                                Şeytan Âdem’e secde eder ! Benden çıkar af !

                                    Merhametim öfkeme böylece olur galip !

                                    Kurtulmak istiyorsan kurtarmaya ol tâlip !

                                                 Şeytan çok çekicidir ! Sembolü tavus kuşu !

                                                Yerçekiminden kurtul da ! ‘“Çıkma dik yokuşu !”’

                                    Kucakladığın madde ! Seni kucaklar tekrar !

                                    Bedene hapsolursun ! Şeytana verip ikrâr !

                                                Daha rahimde kâfir kâfirdir ! Mümin min !

                                                 Bu kaderi ben yazmam ! Sen alın yazına in !

                                    Kader alın yazısı ! Alnın arkası beyin !

                                    Doğru ve yanlış için,onu ben yaptım deyin !

                                                Rahim bedendir ! Çıkan can mü’minse aklanır !

                                                Kâfirse, kapkara bir cadı görüp saklanır !

                                    VİCDÂN kararmaz ! Kara nefis girer araya !

                                    ‘“Güneş tutulur !”’ Hayvân sürgüne gider Ay’a !

                                                İnançlıysa, bir ‘“Hûri”’ görür köprü başında !

                                                Kendine benzer ! O da tamam on dört yaşında !

                                    Ey ‘“Kız oğlan kız !”’ Kimsin sen ? diye ona sorar !

                                    ‘“Eşin”’im deyince O, Daena’sını sarar !

                                                Tekrâr sorar Daha da güzelsin sen kız ! Niçin ?

                                                 O der : VİCDÂN sesimi hep dinlediğin için !

                                    Ben senin Nâmûsunum ! Şerefinim ! Ahdînim ! 

                                    Şansınım ! İnancınım ! Kısaca ‘“HANÎF DÎN”’im !

                                                Beni yok edemezsin ! İhânet etsen bile !

                                                Sen kendin yok olursun ! Bütün hırsların ile !

                                     Tekrâr ‘“Bir tek can”’ olup eşle ! Köprüden geçer !

                                     Ölümden üç gün sonra cennet yurdunu seçer !

                                                 Ama ‘“Savaş”’ bitmeden, eğlenemez cennette !

                                                Mehdî bekleyen madde, zincirliyken cinnette !

                                    Bölünerek, yeniden Arza iner Daena !

                                    Kuluma hizmet, bana en güzel hamd-ü senâ !

                                                Kendisine bilinci böylece berraklaşır !

                                                 Her bütünleştikçe o, bana daha yaklaşır !

                                    Zaferi kazanınca girer başka bir hâle !

                                    Olur bölünemeyen ışıl ışıl bir hâle !

                                                 ‘“Cennete dönen Arz’ın, olur gerçek vârisi !”’

                                                Artık ‘“ÎSÂ MESÎH”’ O ! Her zerre ‘“Havarî”’si !

                                    Her zerre Ben neyim ? der ! O ilk dirilttiği an !

                                    MEHDÎ der : Sâf meleksin ! Kimliğini arayan,

                                                 Kendini bulman için bir Arza inmen gerek,

                                                ‘“HAK öze”’ yaklaşılır, kutublaşıp ererek !

                                    Gelelim yine sırat köprümüze biz ! Zerdüşt !

                                    Köprüden geçe geçe zîrâ kazanılır rüşt !

                                                 Köprü ! Yüce Mahkeme ! Mitra ! Yargıcın ismi !   

                                                Ona karar verdirir sâdece yüzün resmi !”’

                                    Köprü ! ‘“Doğru yol !”’ Orda ayrılır hayır ve şer !

                                    ‘“Yüzü parlayan geçer !”’ ‘“Yüzü kararan !”’ Düşer !

                                                 MİTRA ! Güneş ! Ayırır zenciden sarışını !

                                                Yirmi sekiz ay günü, saçar İzzet ışını !

                                    SAOSYAN ! Yâni MEHDÎ ! Güneşten inecektir !

                                    Madde ve nefis denen karanlık dinecektir !     

                                                On ikinci imâmdır MEHDÎ !” Söyleyim niçin ?

                                                 Güneş on iki aya hükmeylediği için !                                            

                                    On İkide üst üste gelir ! Akrep yelkovan !

                                    ‘“Kıyâmette şems aya girer !”’ Kurulur dîvân !

                                                 Bu yüzden kıyâmete denir Kur’anda ‘“SAAT !”’  

                                                Ay’a bağlıdır oruç ! Güneşe ise, ‘“SALÂT !”’

                                    On iki !’  Hem başıdır saatin, hem de sonu !

                                    B altındaki nokta’ gibi anla sen onu !

                                                Benim de her şey gibi RABB’im var ! O ilk özüm !

                                                 RABB’imin merceğinden ALLAH’a bakar gözüm !

                                    ALLAH’ın huzurunda bulunsa da ! İlk özler !

                                    ‘“Rahmet”’ olarak inip HIZIR olmayı özler !

                                                ‘ALLAH ZÂT’ın perdesi ! Sonsuz mekân ve zaman !

                                                 Adı, ZERVAN ! Perdeyi açmaya kalkma aman !

                                    Son kez gelince adın MEHDÎ olur ! Ey Zerdüşt !

                                    Dünyâ saydamlaşır ! Ve her insân kazanır rüşt !

                                                 Salâtta öptürürüz toprağı biz hep ! Niye ?

                                                SPENTA ARMAİTİ ! Deriz biz ‘“SEKÎNE”’ye !

                                    Arz’ın bâkire rûhu ! Zîrâ taşır bu ismi !

                                    Arz, onun dokuz katlı, dürülü olan cismi !

                                                 ‘“SEKÎNE”’ çıkarırız ! Melek ! İzzet ! MİTRA ! Ben !

                                                 ‘“SEKÎNE”’ni çıkar da ! Bedenin olsun Kâben !

                                    Kendi ÖZÜNÜ çağır Zerdüşt sen ! Beni değil !

                                    Çünkü senin özünüm ! Çıktığın kata eğil !

                                                AHURA MAZDA böyle Zerdüşt’e etti hitab !

                                                ZEND AVESTA Kur’anda beşinci kutsal kitab !

                                    AHURA MAZDA için, ÎSÂ bil ki ‘“Babam”’ der !

                                    Zîrâ ‘“RAHMÂN”’ olmuştur ! ‘“ÎSÂ MESÎH’”e, PEDER !

                                                Daena, Pehlevice Den ! Ve Arapçada DÎN !”’

                                                ‘“HANÎF, FITRAT DÎNİ”’dir ! Artık siz teslim edin !

                                    Zend Avesta da, Âdem sırrı vardır, Kur’an’ın !

                                     Âdeminizi bulup beni rahmetle anın !

                                                 Son beyite ŞAH beyit denir ! Uluğ ! Burda sus !

                                                 Şah beyit, BEYT te doğan HAZRET-İ ŞAHa mahsûs !

                                    AHURA MAZDA’ya siz olun her an niyâzda !

                                    HAK MUHAMMED ÂLÎdir ! Zîrâ  AHURA MAZDA !     

                     *

                                                M.H.ULUĞ  KIZILKEÇİLİ

                                                ANKARA – 11.11.1998

*

                                                                               AANA SAYFA

                                                                                                

                                            Copyright © 2000>> www.ondokuz.gen.tr 

Copyright © 2001>> www.ondokuzbiz.com

        Copyright © 2001>> www.19muhammedali.com