“Î S Â M E S Î H”
*
HAKK der: ‘“ÎSÂ’yı
diri
ben
yanıma çağırdım !”’
‘“Ölmesinde
teşbih
var !”’
Anla
diye bağırdım !
Ölmeden
önce ölmek sırrıdır bu benzetme !
Nefis ölür ! Ayağa kalkar RÛH ! Hayret etme !
Îsâ için HAK : ‘“O, NÛN sâhibi gibidir”’der !
Yirmi sekiz harf, yirmi iki nokta ‘“NÛN”’ eder
!
Rûh kara bir kalemden,‘“Duman
duman bir resim !”’
‘“Kadir gecesi”’ gibi simsiyah ışık cisim !
Kâbe'deki “Kara taş” olmuştur ona remiz !
İçimizdeki Âdem ! Baba ile Annemiz !
Yirmi sekiz Nebîyle çizilmiştir
bedeni !
Yirmi iki velîdir Rûhu ! Öv
halk edeni !
‘Mîrâç’
‘“Elli bin yılda çıkar
Rûh,
RAHMÂN’ın katına !”’
Arapça da ilk harf
‘Bir’, son
harf ise
‘Bin’
eder
!
‘“Evvel ve Ahir”’ ayni ! Yalnız perde farklı der !
‘“Mısır’dan çıktı”’
sözü
Tevrât’ta ‘Elli’ kere
!
Mısır bedendir ! Çıkan rastlar ‘“NÛN”’ denen ere !
‘“Ellinci”’ yıla derdi Yahûdiler, jübile !
O yıl eşit olurdu köle efendi
ile !
Köle, kendi beynine esîr olmuş
cana ad !
Efendisi Âdem’dir
! Birleşse
olur âzâd !
Paskalyadan ‘“Elli”’ gün sonra
Havarîlere,
Rûh indi diyor İncil ! Mesaj net ! Akıl ere !
Paskalya, mezarından kalktığı gün Îsâ’nın !
Senin de bu uğraşla geçmelidir her anın !
Pavlus der :
‘Bilir misin hep uğraşırım,
niçin ?
Sana seni dünyâda doğurtabilmek için
!’
‘“Galib gel, ! Îsâ, seher yıldızı vaad eder
!”’
HAK, ‘“Fecre kadar selâm var
kadir
gecesi”’der !
‘“Bu yıldıza yeminle”’ HAK, O beni gördü der !
Yâni Rûh, Zühre, Fecir, Selâm ayni şey eder
!
Papanın külâhı bak balık şeklinde
! Niçin ?
‘“NÛN”’ kelimesi balık demek olduğu için !
Tevrât der : ‘“Beşinci gün dev balıklar oldu halk
!”’
‘BEŞLER’
Oğlak burcunda ! Mesîh'ini bul da kalk
!
Bu
beşler
yirmi
sekiz
boğumlu iki
elin !
Onları şarj etmeye omuriliğine in
!
Mûsâ ,
On parmağıyla, On mûcize gösterdi !
Firavun ‘Sihir’ dedi ! Artık o şok isterdi !
Omurilikten Mûsâ o vakit çıkardı DEV !
Şişede hapis devi kurtarmaktır son
ödev !
Asâdan çıkan yılan, benzer çakan şimşeğe !
Zikzak çizip ilerler ! Firavun boyun eğe !
Sîna da Mûsâ için ‘“On emir”’ yazdı RAHMÂN !
Yâni HAK da on tâne parmaklı ışık insân !
İşte
ÎSÂ
‘“NÛN”’ denen bu insânın sâhibi !
Bu öze sâhip olan, olur HAKK’ın nâibi !
ÎSÂ, arınmış dişi can Meryem’e sâhib er !
Rûhtan yapılan aşı için ALLAH
‘“MESÎH”’der !
Rûh gece ten dışında yüzer nûr denizinde !
Yunus balığı gibi gider Nûh’un izinde !
Gündüz bedene dönüp toprak içinde yaşar !
Hem Gökte
! Hem de yerde
! Evi var ! İnsân
şaşar !
Rûhu bulan
Eren
de,
bir balıkadam
gibi !
Fark etmez ona toprak veya denizin
dibi
!
HAZRET-İ eritemez, yuttuğu vakit vücûd !
Çünkü balık
karnında HAKK’a
eder o sücûd
!
Yunusu ‘“Üç gün”’ sonra
beden balığı kusar !
Âdem hapisten çıkar
!
Beden görmeden hasâr !
Yunus tövbe
etmeden balık onu kusmadı !
Balık da demek
rûhu yutan hayvânın adı !
Tevbe, aslına dönmek demek ! Rûhu bul ve çık !
Bu yüzden ölene dek tevbe kapısı açık !
Rûhun ‘“ÎSÂ MESÎH”’tir ! Tende haça çakılmış !
Dört cinle çivileyen onu fizik akılmış !
Bedendir Rûhumuzun gerildiği o çarmıh !
Ateş, hava, su, toprak olur onu çakan
mıh !
Nefis çivisini o, ‘“Dört günde”’ söküp kırdı !
Sonra da ‘“Üçüncü gün”’
‘“İLYAS”’ diye haykırdı
!
O İLYAS ki, HIZIR ve YAHYA ve ÂLÎ adı !
Hem Yunus, hem Mûsâ’yı, hem
Meryem’i sınadı !
‘“Hiçbir mü’min
yoktur
ki
ölsün onu görmeden !”’
Der HAK ! Yâni ‘“MESÎH”’i kâlb de saklıyor beden !
Ölmeden evvel ölüp ya sen görürsün
onu !
Ya
da Rûhun çıkarken, ömrün gelince sonu !!!
‘“Gökte de âyetleri göstermedeyiz”’ der HAK !
Başını kaldırıp da sen hikmet gözüyle bak !
Güneş,
gökte sırf ışık olan
Zât’ın timsâli !
Yerdeki ismi ‘“ÎSÂ
MESÎH
!”’
HAZRET-İ
ÂLÎ !
Noel yılın
en uzun gecesine denk ! Niçin ?
Hemen sonra gündüzler uzayacağı için !
Yirmi dört Aralıkta sanki ışık doğuyor !
HAK, nûru örten kâfir
karanlığı boğuyor !
‘Bâkire’ Burcu vardır tam Doğuda o gece !
Îsâ’nın bâkireden doğması
bu, Meryemce !
Piramit şeklindedir bak çamın
kozalağı !
Piramit, alev demek ! Üçgen ile var bağı !
Zîrâ üçgene benzer gaz lâmbası alevi !
Üç ana renk
‘ALLAH,
RAB ve RÛHTUR’
der Alevî !
Kuzeye yükselirken Güneş
yarım küreden,
‘Kova’ burcunda Arzı sular ! Bu, vaftiz eden !
Ekvatorun altından üste çıkarken
Güneş,
Ekvatoru dik keser ! ‘Haça gerilmeyle’ eş !
Îsâ haçta ALLAH’a kurbân
edildi ! Niçin ?
Tam o an
‘Koç’
Burcunda,
Güneş olduğu
için !
Güneş zirvede üç gün kalıp geçer inişe
!
ÎSÂ ‘“Üç
gün
konuğum
babamda”’der bu işe !
Tekrâr Oğlak'a kadar, on iki burçtan
geçer !
On iki Havarîyi kendine yoldaş seçer !
ÎSÂ
der : ‘“Benden
sonra ‘başka bir paraklesis’
,
Gelecek !”’ Yâni O da bir ‘nebî !’ Yoktur ‘“Teslis !”’
ÎSÂ MESÎH için der ALLAH ‘“O,
aynen
Âdem
!”’
Öyle ise secde et ! İblîs değilsen bu dem !
M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ
İZMİR - 08.02.1997
Copyright © 2000-2003 www.ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001-2003 www.ondokuzbiz.com
Copyright © 2001-2003 www.19muhammedali.com