Î S    M E S Î H

                                *

                                HAKK der: ‘“ÎSÂ’ diri ben yanıma çağırdım !”’ (4.Sûre,156-158. âyetler)

                                ‘“Ölmesinde teşbih var !”’ Anla diye bağırdım !

                                        Ölmeden önce ölmek sırrıdır bu benzetme !

                                         Nefis ölür ! Ayağa kalkar RÛH ! Hayret etme !

                                 Îsâ için HAK : ‘“O, NÛN sâhibi gibidir”’der !

                                Yirmi sekiz harf, yirmi iki nokta ‘“NÛN”’ eder !

                                        Rûh kara bir kalemden,‘“Duman duman bir resim !”’

                                        ‘“Kadir gecesi”’ gibi simsiyah ışık cisim !

                                Kâbe'deki  Kara taş  olmuştur ona remiz !

                                İçimizdeki Âdem ! Baba ile Annemiz !

                                        Yirmi sekiz Nebîyle çizilmiştir bedeni !

                                        Yirmi iki velîdir Rûhu ! Öv halk edeni !

                                Mîrâç için çık tenden ! Bin bu Âdem atına !

                                ‘“Elli bin yılda çıkar Rûh, RAHMÂN’ın katına !”’

                                         Arapça da ilk harf Bir, son harf ise Bin eder !

                                        ‘“Evvel ve Ahir”’ ayni ! Yalnız perde farklı der !

                                ‘“Mısır’dan çıktı”’ sözü Tevrât’ta Elli kere !

                                 Mısır bedendir ! Çıkan rastlar ‘“NÛN denen ere !

                                        ‘“Ellinci”’ yıla derdi Yahûdiler, jübile !

                                         O yıl eşit olurdu köle efendi ile !

                                Köle, kendi beynine esîr olmuş cana ad !

                                 Efendisi Âdem’dir ! Birleşse olur âzâd !

                                        Paskalyadan ‘“Elli”’ gün sonra Havarîlere,

                                        Rûh indi diyor İncil ! Mesaj net ! Akıl ere !

                                Paskalya, mezarından kalktığı gün Îsâ’nın !

                                Senin de bu uğraşla geçmelidir her anın !

                                        Pavlus der : Bilir misin hep uğraşırım, niçin ?

                                        Sana seni dünyâda doğurtabilmek için !

                                ‘“Galib gel, ! Îsâ, seher yıldızı vaad eder !”’

                                HAK, ‘“Fecre kadar selâm var kadir gecesi”’der !

                                        ‘“Bu yıldıza yeminle”’ HAK, O beni gördü der !

                                        Yâni Rûh, Zühre, Fecir, Selâm ayni şey eder !

                                Papanın külâhı bak balık şeklinde ! Niçin ?

                                ‘“NÛN”’ kelimesi balık demek olduğu için !

                                         Tevrât der : ‘“Beşinci gün dev balıklar oldu halk !”’

                                        BEŞLER Oğlak burcunda ! Mesîh'ini bul da kalk !

                                 Bu beşler yirmi sekiz boğumlu iki elin !

                                 Onları şarj etmeye omuriliğine in !

                                        Mûsâ , On parmağıyla, On mûcize gösterdi !

                                        Firavun Sihir dedi ! Artık o şok isterdi !

                                Omurilikten Mûsâ o vakit çıkardı DEV !

                                Şişede hapis devi kurtarmaktır son ödev !

                                        Asâdan çıkan yılan, benzer çakan şimşeğe !

                                        Zikzak çizip ilerler ! Firavun boyun eğe !

                                Sîna da Mûsâ için ‘“On emir”’ yazdı RAHMÂN !

                                Yâni HAK da on tâne parmaklı ışık insân !

                                        İşte ÎSÂ ‘“NÛN”’ denen bu insânın sâhibi !

                                        Bu öze sâhip olan, olur HAKK’ın nâibi !

                                ÎSÂ, arınmış dişi can Meryem’e sâhib er !

                                Rûhtan yapılan aşı için ALLAH ‘“MESÎH”’der !

                                         Rûh gece ten dışında yüzer nûr denizinde !

                                         Yunus balığı gibi gider Nûh’un izinde !

                                Gündüz bedene dönüp toprak içinde yaşar !

                                Hem Gökte ! Hem de yerde ! Evi var ! İnsân şaşar !

                                         Rûhu bulan Eren de, bir balıkadam gibi !

                                         Fark etmez ona toprak veya denizin dibi !

                                HAZRET-İ eritemez, yuttuğu vakit vücûd !

                                Çünkü balık  karnında HAKK’a eder o sücûd !

                                         Yunusu ‘“Üç gün”’ sonra beden balığı kusar !

                                         Âdem hapisten çıkar ! Beden görmeden hasâr !

                                Yunus tövbe etmeden balık onu kusmadı !

                                Balık da demek rûhu yutan hayvânın adı !

                                        Tevbe, aslına dönmek demek ! Rûhu bul ve çık !

                                        Bu yüzden ölene dek tevbe kapısı açık !

                                Rûhun ‘“ÎSÂ MESÎH”’tir ! Tende haça çakılmış !

                                Dört cinle çivileyen onu fizik akılmış !

                                        Bedendir Rûhumuzun gerildiği o çarmıh !

                                        Ateş, hava, su, toprak olur onu çakan mıh !

                                Nefis çivisini o, ‘“Dört günde”’ söküp kırdı !

                                Sonra da ‘“Üçüncü gün”’ ‘“İLYAS”’ diye haykırdı !

                                        O İLYAS  ki, HIZIR ve YAHYA ve ÂLÎ adı !

                                         Hem Yunus, hem Mûsâ’yı, hem Meryem’i sınadı !

                                ‘“Hiçbir min yoktur ki ölsün onu görmeden !”’ (4.Sûre,159 âyet)

                                Der HAK ! Yâni ‘“MESÎH”’i kâlb de saklıyor beden !

                                        Ölmeden evvel ölüp ya sen görürsün onu !

                                        Ya da Rûhun çıkarken, ömrün gelince sonu !!!

                                ‘“Gökte de âyetleri göstermedeyiz”’ der HAK !

                                 Başını kaldırıp da sen hikmet gözüyle bak !

                                        Güneş, gökte sırf ışık olan Zât’ın timsâli !

                                        Yerdeki ismi ‘“ÎSÂ MESÎH !”’ HAZRET-İ ÂLÎ !

                                Noel yılın en uzun gecesine denk ! Niçin ?

                                Hemen sonra gündüzler uzayacağı için !

                                        Yirmi dört Aralıkta sanki ışık doğuyor !

                                        HAK, nûru örten kâfir karanlığı boğuyor !

                                Bâkire Burcu vardır tam Doğuda o gece !

                                 Îsâ’nın bâkireden doğması bu, Meryemce !

                                        Piramit şeklindedir bak çamın kozalağı !

                                        Piramit, alev demek ! Üçgen ile var bağı !                           

                                 Zîrâ üçgene benzer gaz lâmbası alevi !

                                Üç ana renk ALLAH, RAB ve RÛHTUR der Alevî !

                                        Kuzeye yükselirken Güneş yarım küreden,

                                        Kova burcunda Arzı sular ! Bu, vaftiz eden !

                                Ekvatorun altından üste çıkarken Güneş,

                                Ekvatoru dik keser !  Haça gerilmeyle !

                                         Îsâ haçta ALLAH’a kurbân edildi ! Niçin ?

                                         Tam o an Koç Burcunda, Güneş olduğu için !

                                Güneş zirvede üç gün kalıp geçer inişe !

                                ÎSÂ ‘“Üç gün konuğum babamda”’der bu işe !

                                        Tekrâr Oğlak'a kadar, on iki burçtan geçer !

                                        On iki Havarîyi kendine yoldaş seçer !

                                ÎSÂ der : ‘“Benden sonra başka bir paraklesis ,

                                Gelecek !”’ Yâni O da bir nebî ! Yoktur ‘“Teslis !”’

                                        ÎSÂ MESÎH için der ALLAH ‘“O, aynen Âdem !”’

                                        Öyle ise secde et ! İblîs değilsen bu dem !

 

                                           M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

                                           İZMİR -  08.02.1997

 

                                                            ANA SAYFA

                 Copyright © 2000-2003 www.ondokuz.gen.tr  

                                Copyright © 2001-2003 www.ondokuzbiz.com  

                               Copyright © 2001-2003 www.19muhammedali.com