Kur’anda Âdem, tapan değil de ! Tapılandır !

                        Tapmayan İblîs olur ! Ateşten yapılandır !

                        Odur ‘“HAKK’ın Arzdaki ilk Evi”’ olan Kâbe !

                        Ona secde ! Mü’minin miracı olan andır !

                                                                  *     

                        ‘“Secde edip kapıdan eve girin”’ diyor HAK !

                        Kapıdan başka yerden giren ! Hırsız muhakkak !

                        Hikmet şehri benim” der RESÛL ! Kapısı ÂLÎ !”     

                        Mekke ! Bekke ! M ve B sırlarına müstahak !

                                                                      *

                        Kâbe’nin bulunduğu şehrin ! Var  iki adı !

                        MEKKE ve BEKKE ! Bundan nedir HAKK’ın muradı ?

                        ‘“Arzda ki tüm kentlerin, annesi de bu”’ der HAK !

                         Toprağa tapmamaktır ! İblîsin tek inâdı !

                                                                       *

                        Âdemin başı ! Kâbe toprağından oldu halk !

                        Kâlbi Mescid-ül-aksa toprağı !” Bilmeli halk !

                        İlk iki mâbed iki şehirde ! HAKK’ın emri !

                        Kudüs mâbedinden çık semaya ! Kâbe'den kalk !

                                                                      *

                        Kudüs mâbedi  !‘“Îsâ Mesîh”’ için alâmet !

                        ‘“ÎSÂ’nın gökten yere inmesidir ! Kıyâmet !”’

                        ‘“RESÛL’ün göğsündeki kalbini yarmadan”’ HAK ,

                        ‘“Oku”’ emri vermedi ! İşte budur selâmet !

                                                                         **

                        RESÛL ! ‘“Levh-i mahfûzu”’ okudu âyet âyet  !

                        Cibril’i övüp etti o ! Edebe riayet !

                        Hâlbuki Levh-i mahfûz , Cibril’in de hocası !

                        Âdem idi ki esmâ ilmine yok nihâyet !

                                                                       *

                        B ÂLÎ ! M MUHAMMED ! Biri ‘“EB !”’ Öteki ‘“ÜM !”’

                        Kuranda ! Çözülecek budur en büyük düğüm !

                        ‘“HANÎF DÎN FITRAT DÎNİ !”’ Fıtrat ilk doğuş demek !

                        Öz Anne ve Babanı  bulmazsan ! Sonun  ölüm !

*

                        MUHAMMEDÂLÎ ! Tek ad gibi yazılır ! Niçin ?

                        ‘“RÛH”’u ! Eti ! Ve Kanı ! Ayni olduğu için !

                        ‘“ALLAH ın FITRATI”’nı ! İlk, ikisi paylaştı !

                        Nebi ve Velide O ! Uyandı ! İçin için !

*                                                                        **

                        ALLAH der : ‘“PUTSUZ DÎNİ, dünyâda bilen çok az !”’ (30.sûre, 30.âyet)

                        ‘“Herkes bir imâm bulmuş !”’,‘“Ona uyup alır haz !”’

                        ‘“Her ölen gönderilir bağlandığı imâma !”’

                        ‘“O vakit bana çok dil döküp yapar o niyâz !”’ 

                                                                          **

                        İmâm çift ‘“ÜM !”’ MURTAZÂ ve MUHAMMED’e remiz !

                        ‘“KALEM ve NÛN”’ denilen Baba ile Annemiz !

                        Cennet bu çift annenin ayakları altında !

                        Taklîd imâm cenneti ! Anne rahmi tertemiz !  

                                                                       *   *                                                                                    

                        Taklîd imâm : ya akıl ! Ya şeyh ! Ya dîn adamı !

                        Düşünce ve eylemde ! Azdır nefs istihdamı !

                        HAKK’a hesab vermeye inanır onun halkı,

                        Kendini bilene dek ! Ertelenir îdamı !

                                                                    *                                *

                        Bebek ! Göbek bağının dört damarıyla yaşar !

                        ‘“Cennetin dört ırmağı !”’ Akar anneden şar şar  !

                         Aynen  ‘“Secde”’ hâlinde ! Rahimdeki yatışı !

                        Kıblesi, velinimet anne ! Her gören şaşar !

                                                             *   *                                                                                                     

                        Kıble kelimesinin kökü ! Nereden gele ?

                         Anadoluda Ana Tanrıçadır KİBELE !

                        Hacer-ül-esved  ile İsmail’in  annesi ,

                        Habeş Hacer ! Ayni ses ve ayni renk ! Bak hele !

                                                                  **

                        Baba, Oğul ve Anne gibi !  Kâbe yapısı !

                        Tam Doğuda ! ‘“İbrâhim makamı”’ ve kapısı !

                        Kuzeyde İsmail ! Ve ikisi arasında ,

                        Kuzey DoğudaHacer Ana ! Cennet  tapusu !

                                                                  **

                        Kapı ! Güneşe açık ! Işık kaldırır bizi !

                        ‘“İbrâhim makamında !”’ Var iki ayak izi !

                        ‘“Ayağa kalktığı yer !”’ Demek insânın ! Makam !

                         Bulunuz ! Rûhunuzu, Baba ve Annenizi !

                                                                      *

                        ‘“Ey MUHAMMED ! Yüzünü dön !”’ Der, HAK ‘“Putsuz Dine !”’ (30.sûre, 30.âyet)

                        O İBRÂHİM’in dîni ! ÖZLÜK DÎN !”’ Dön kendine ! (30.sûre, 30.âyet)

                        ‘“Kurulması gereken tek ve gerçek dîn   işte bu !”’

                        ‘“Çoğunun dîni taklîd !”’Ağlar Mekke ! Medine !

                                                                      *

                        ‘“NÛN”’ yâni ‘“Yunus”’ gibi ! Arş,bebek suda yüzer !”’

                        Hayâlini ! En güzel rüyâlar ile bezer !

                        ‘“Bir günü elli bin yıl !”’ ‘“Rûh”’ zamanına bağlı !

                        Hücre hücre ! Mânâda annesini o gezer !

                                                                  *

                        Gelince, süt içmek ve ‘“Buğday yemek”’ zamanı ,

                        Demir alıp terk eder ! ‘“Nûh gemisi !”’ Limanı !

                        Kanlı ‘“Kızıl deniz”’ den geçerek Mûsâ gibi ,

                        Dünyâ çölüne varır ! Unutur  Süleyman’ı !

                                                                  *

                        Şeytana uyan ! Hayvân, bitki ve taşa gider !

                        HAK: ‘“Üç karanlık ile çevrili bir zindan”’ der !

                        Öz imâmı bulansa ! ‘“İlk ölümünden sonra”’,

                        ‘“Bir daha ölmez !”’ Onu yanına alır Peder !

                                                                      *

                        Şeytan imâm ! Bencil güç ! Kan içinde sürünür !

                        Beynini kullanarak, senmiş gibi görünür !

                        ‘“Doğru yolda”’ aldatsın diye HAK izin verdi !

                        ‘“Doğru yol”’ olan insân kılığına bürünür !

                                                                         *                                     

                        HAK imâm, içte rûhtur ! Dışta ise, Velîdir !

                        Her ikisi de Âdem ! HAKK’ın yüzü, elidir !

                        Rahime her girişte RABB’im dediğin, kendin !

                        Özden ilk çıkışında ! MUHAMMED ÂLÎdir !

                                                                  *

                        İki yüz seksen gündür ! Anne rahmi vâdesi !

                        On kere yirmi sekiz ! Hilâlin irâdesi !

                        On parmak, yirmi sekiz boğum ! Bu ne tesâdüf !

                        Kendini bilmeyenin ! Hep olur iâdesi !

                                                                  **

                        HAK der : ‘“İki elimle ben Âdemi yarattım !”’

                        ‘“Ona secde etmeyen cini ateşe attım !”’   

                        İki yed Yirmi sekiz ! OĞLAK çizen yıldızlar !

                        ‘“Cumâ rûh üfledim”’ ve ‘“Âdem kalkınca !”’ ‘“Yattım !”’   

                                                                          *                                                                     

                        ‘“Artık benim adıma !”’ O yönetir âlemi !”’

                        ‘“Âdemdir, oluşturan bil benim âilemi !”’

                        ‘“Yirmi sekiz Nebî ve şifre harfler”’ bunlardır !

                        Sen de EHLİBEYTİME ! Girip de kurtul emi !

                                                                          *

                        Cedîyi aç sekiz harf ! Sekiz Cennet kapısı !

                        Cedî On yedi eder ! Günlük rekât yapısı !

                        Yirmi sekiz yıldızdan on yedi çıkar ! On bir !

                        İkisinin ortası Cumâ ! Rûhun tapusu !  

                                                                  *

                        Elli vakit emretti ! Mîrâçta RAHMÂN namaz  !

                        ALLAH sözünden dönmez ! Ödün vermek anlamaz !

                        Yirmi sekiz harf ile yirmi iki noktası ,

                        HAKK’ın resmini çizer ! Bu sırrı bilen de az !

                                                                      *

                        HAK ! ‘“Nûn ve kalem ile yazdığına”’ and içer !

                        Rahimde ‘“Kalem”’ ile bebeğe beden biçer !

                        HAKK’ın gözü ‘“Ayn”’ sesi ! Titreşip çıkarır ses,

                        Rahimde yaratır göz ! Her organa ses seçer !

                                                                      *

                        Böylece biçimini ! İç insâna nakleder !

                        ‘“Âdem'i ben kendime benzer yarattım”’ O der !

                        ‘“Âdem’e öğrettiği her isim !”’ Bir harf adı !

                         Yâni ayni ton titrer ! Evlâdı ile peder !

                                                                  **

                        Bu yüzden ! ‘“HAK Âdem’i Arzda halîfe yaptı !”’

                        Aynadaki  kendine ! Âşık olarak taptı !

                        Aynanın tersinde o ! Görmeyince kendini !

                        ‘“Sırrına !”’ ‘“Kâfir”’ dedi, ‘“İblîs Âdem’den saptı !”’

                                                                     *

                        Âyet der : ‘“Gördüğünde ışıl ışıl bir duman !”’

                        ‘“Kıyâmet günüdür o !”’ Olma gözünü yuman !

                        ‘“Bu duman !”’ İÇ İNSÂNı oluşturan harflerdir !

                        Onu ölmeden gören ! Olur ancak Şâdumân ! 

                                                                                *                                     

                        Her harf ‘“Hûri”’ ve ‘“Oğlan !”’ Tek vücûd bir bâkire !

                        ‘“Kadîr gecesi”’ gibi ‘“Siyâh !”’ Rûh batmaz kire !

                        Bu ışık harfler ile yazılan Kuran ! Âdem !

                        ‘“Ona el sürmek mümkün, eli temiz”’ fakire !

                                                                          *

                          Yine HAK der :‘“Çıkacak arzın bir yaratığı !”’

                        ‘“Ayıracak o, son gün ! Gerçek ile artığı !”’ 

                        Yâni ölmek ve ermek ! Yarar toprak vücûdu !

                        Yüze çıkar ‘“Rûh”’ denen ! HAKK’ın tende batığı ! 

                                                                         *

                        ‘“İncikten başlayarak ! Meydana çıkınca HAK !”’

                        ‘“Herkes secdeye dâvet olur o gün muhakkak !”’

                        Kâfir secde edemez !”’ Belkemiği tek parça !

                        Hayvân kalıbına o ! Çünkü etmiş  iltihak !

                                                                      *

                        İncik : diz ile uyluk arası ! ni bacak !

                        Ölenin içinden HAK ! ‘“Âdem”’ gibi kalkacak !  

                        Ölmeden evvel ölen ! Rûhu sağken çıkartan ,

                        ‘“Ölüp ölüp doğmaktan”’ Arzda ! Kurtulur ancak !

                                                                    *

                        ‘“Başka ölüm tatmamak !”’ ‘“Cennete âit nimet !”’

                         Zîrâ Rûh, can değil ki ! Giysin o, derili et !

                        ‘“Zahmette kolaylık var”’ der iken sana ALLAH !

                        Vücûdu sanma sakın ! Ele geçmiş ganimet !

                                                                  *

                        ‘“Kıyâmette dil susar !”’ ‘“El ayak gelir dile !”’

                        ‘“Herkes ayağa kalkar !”’ ‘“Suçun kalıbı ile !”’

                        İte takılan köpekdişi ! Ata takılmaz !

                        ‘“Yüzden tanınır !”’ ‘“Yüze secde eden !”’ Âile !

 

                        ‘“Tekrâr takılır, parmak kemiklerimiz bile !”’

                        Demek ! Doğacağız hem kemik ! Hem kimlik ile !

                        ‘“Derimiz her yandıkça !”’ ‘“Yenisi verilecek !”’

                        ÂLÎ’yi çıkartana kadar ! Bitmez bu çile !

 

                                M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

                        ANKARA – 07.12.1996  

                                                *

                                       

                        Ebced ilmine göre isimlerin sayısal açılımı :     

                        MUHAMMED = 92 , ÂLÎ = 110 EDER.

                                                   

                                                    *

                                                                                  ANA SAYFA

                                              Copyright © 2000-2003.www.ondokuz.gen.tr 

                                                              Copyright © 2001-2003 www.ondokuzbiz.com

                   Copyright © 2001-2003 www.19muhammedali.com