"VÜCÛD"

Âlemden önce yalnız “O” vardı, dedi AHMET !

‘Yine de öyle’ dedi, ÂLÎ ! Budur kıyâmet !

Her an HAK, âlem gibi görünüp olur gâib !

Aynı zamanda hem var ! Hem yoktur ! Ne acayib !

‘“HAK ile yarattık biz diyor ALLAH âlemi !”’

Âlemi HAK’tan başka sen birşey bilme emi !

Zîrâ ALLAH’ın öbür adı Kur’an da HAK’tır !

ALLAH’tan başkası yok diyenin yüzü aktır !

‘“ALLAH’a ortak koşma”’ emrinin bu içyüzü !

‘“Nereye baksa HAKK’ı görür”’ mü’minin gözü !

Her şeyi içerdiği için ismidir ‘“Ehad !”’

Her şey kendi olduğu için ‘“Vâhîd”’ ona ad !

ALLAH, her an ‘“OL”’ diyor ! Zâtında gelip aşka !

Onun ‘“OL”’ dediği şey olabilir mi başka !

Demek ki yaratılmış birşey yok ! Âlem serab !

Yalnız ALLAH var ! Hem de yapayalnız olan RAB !

Bu demektir ‘yalnızlık, yalnız ALLAH’a mahsûs !’

Deniz dalgayla artmaz ! Bunu anladınsa sus !

Kendinden başkaları, yine onun kendisi !

Var olamayan âlemin, var olan efendisi !

Sayısız kılıklarda ALLAH ortaya çıkar !

Giyeni tasdik eyle ! Giysileri et inkâr !

Şirktir HAK’tan başka şey hatta yok demen bile !

Zîrâ karşılaştırdın varı, yok olan ile !

ALLAH’ın vücûdunun perdesidir her mevcûd !

Kendisini, yok olan varla, saklıyor vücûd !

Bir tâne mum yansımış sayısız aynalara !

Kır da beyin aynanı hakîkî mumu ara !

ALLAH ezelî vücûd ! Ve ezel ise şu an !

Vücûd yansıyıp mevcûd, Rûh yansıyıp olur can !

HAKK’ın her bir ezelî vasfı alır bir isim !

Ama kendini bilmez ! Olmadığından cisim !

Birbirini fark eder HAK’tan alınca vücûd !

Şeffaf beden içinde ilk defa olur mevcûd !

Hepsi kendini tasdik, zıddını inkâr eder !

ALLAH bu yüzden ‘“İblîs ERRAHMÂN’a âsî”’ der !

Bir artı bir hayâldir ! Doğrusu bir çarpı bir !

Bir hep kendini birler ! O tek birdir ! Çek tekbir !

Vücûd ile mevcûdun arasındaki fark ‘M !’

‘AD’ Sümerce ‘İlk’ demek ! M ekle gel Âdem’e !

‘M’ ismini giyince vücûd, oluyor mevcûd !

Şeffaf MUHAMMED’ini bul ! HAKK’a eyle sücûd !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA - 1998

ANA SAYFA