Kevni halk eder her an

‘“ON DOKUZ”’ I

Kevni halk eder her an, ezelî ‘“KÜN”’ feryadı !

Bu nedenle Kur’an’ın ‘Kelâm-ı kadîm’ adı !

Kur’an içteki Âdem ! Nota ile dokunmuş !

Her notası bir harftir ! Evliyâca okunmuş !

Şifreyi öğren sağken ! HAKK’a yakın bir erden !

Ahrete âit bilgin değişmez ! Kalksa perden !

ALLAH adı Kur’anda olur ‘“LİLLÂH ! LEHÛ ! HÛ !”’

Hû da, û, sesli ektir ! ‘H’ dir ALLAH’ın rûhu !

‘H’ nefesin sesidir ! Sayısı EHLİBEYT’tir !

Beş vakit, bu beş ZÂT’ı anıp sâlâvat getir !

‘Hû’ demekte insân bak ! Verir iken nefesi !

‘Hû’ demek Ha ile vav ! Yâni ‘“ON DOKUZ”’ sesi !

Nefesini alırken insân demektedir ‘Hi !’

Arapça okundukta ‘Hûhi’, ‘Yeheve’ sâhi !

İbranîce bu dört harf ‘YOD, HA, VAV, HA’ ediyor !

YEHOVA’nın şâhidi, Âdem’e, ‘şâhit’ diyor !

On bir toplamı ALLAH ! On bir ise eder HÛ !

ÂLÎ, hû artı sıfır ! Hû’dur ÂLÎ’ nin rûhu !

Hi on beş ! ‘Havvâ’ denen ezelî annemizdir !

AHMED’in ‘ümmi’ eki, bil ki buna remizdir !

Ümmi anne sıfatı ! Câhil olamaz VELÎ !

‘B’ hecesi aynen ‘Eb !’ ‘Baba’ demektir ALÎ !

ALLAH ‘“Göklerin nûru !”’ Müsbet ve menfi ışık !

Ezelî baba ile anne’ ye tapar âşık !

Her övgüye MUHAMMED ile ÂLÎ müstahak !

ALLAH’ tan çıkan bu ilk çift kanalın adı HAK !

Besmeleden ‘B’ ayır ! ÂLÎ’ yi etme inkâr !

‘“ALLAH’ın RAHÎM olan RAHMÂN İSMİ, B”’ çıkar !

Kur’an başlar ‘Bismillâh’, Tevrât ‘Braşit’ diye !

‘Berat’ sûresinde yok Besmele ! Anla niye !

Berat’ın ilk harfi ‘B’, ‘Bismillah’ sözüne denk !

‘B’ ilk baban ! Evlâdı ol da versin sana renk !

İncil ‘ilk önce’ yâni ‘“En arke”’ diye başlar !

İlk önce nokta ! B’ye secde etmeli başlar !

ALLAH’la çağdaş bakın ! İlk yaratıcı söz ‘“KÜN !”’

Kevn’in kökü ‘“Kün !”’ Âlem, ‘“Ol sözü”’ dür top yekûn !

İbranîce, Arapça B, BEYT kökünün ismi !

Hiyeroglif ‘B’ diye çizmekte bir ev resmi !

Sâde ÂLÎ doğmuştur HAKK’ın evi KÂBE’de !

ÂLÎ’ye ALLAH değil ! ‘“ERRAHMÂN”’ın ismi de !

‘B’ ismine karşıdır ! ALLAH’a değil İblîs !

Ayırdı ‘“Bilen ile bilmeyen”’i HAK MECLİS !

ALLAH perde ardında ! Onun perdesi Âdem !

ALLAH’ ın yüzü odur, ‘El VECİH’ kırk beş mâdem !

Âdem toprak ! Babası : “HAZRET-İ EBÛ TURAB !”

İki bin yirmi eder ! Sıfırı at ! Kalır ‘“RAB !”’

‘“ZÜLCELÂLİ VEL İKRÂM”’ bir sıfır at, ÂLÎ’ dir !

Hiç sıfırsız ise ‘“Hû !”’ Onu özüne bildir !

‘“RABB-ÜL-ÂLEMİN”’ beş yüz ! ALLAH’ın beş cemâli !

RAB isminin mazharı ise MUHAMMED ÂLÎ !

MUHAMMED’i HAK, ‘“RAHÎM”’ diye övmekte, niçin ?

ERRAHÎM ismi onda tam göründüğü için !

B, İSİM, ALLAH, RAHMÂN, RAHÎM ! Besmele beş söz !

EHLİBEYT gibi ! Ayni titreşim ve ayni öz !

MUHAMMED, ÂLÎ, FATMA, HASAN ile HÜSEYİN

Hem Besmele ‘“ON DOKUZ !”’ Sen bu zâtları giyin !

On dört mafsal, beş tırnak, gibi bunlar bir ‘vücûd !’

Eli yüze sürerek âminle biter sücûd !

Sonsuz sabır simgesi EYÜB, ‘On dokuz’ eder !

HAKK’ın ESSABIR ismi ve ERRAHMÂN ayni der !

Sabır ile belâda her HAK dost terfi eder !

İşkence eden için,‘Ya RAB onu affet’ der !

‘“Onun yüzü ! Bir ! Rehber !”’ Yine ‘ON DOKUZ’ hepsi !

Her biri gösteriyor insânda saklı nefsi

On dokuz yıl sonra Ay, ayni gün olur HİLÂL !

HİLÂL ile ayni harf ALLAH ! O, ism-i celâl !

‘HAZRET-İ MUHAMMED’ ve Arapça ‘On dokuz !’ Bir !

‘Sevgili sözü özü’ en yüce er ! Çek tekbir !

‘“Üstünde On dokuz var !”’ Âyetine düşen denk,

Şu iki söz vermekte HAK dost’un kalbine renk :

‘İniş günü’ sayısı bu ! ‘HAZRET-İ MEHDÎ’nin !

‘HAZRET-İ MUHAMMED ve ÂLÎ’ sırrı her dînin !

i*r !

M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA -1996

Ebced ilmine göre isim ve kelimelerin sayısal açılımları :

Yüz = El Vecih = 45

Toprakbabası Hazret-i (ÂLÎ) = Hazret-i Ebu Türab = 2020

MUHAMMED = 92

ÂLÎ = 110

RAB = 202 (92 + 110 = 202)

Yücelik ve ikrâm sâhibi HAK = Zülcelâli vel ikrâm = 1100

Onun yüzü = Vechehu = 19

Bir = Vâhid = 19

Rehber = Hâdi = 19

İsm-i Celâl = en yüce isim ALLAH

Hazret-i MUHAMMED = 1500

En yüce er = Seyyid-ül beşer = 1500

Arapça ‘On dokuz’ demek = Tis’at Aşer = sayısal değeri 1500

Sevgili sözü özü = Hikmet-i lâfz-ı Habib = 1500

Hz.Mehdi’nin iniş günü = yevm-i nuzül-u Hazret-i Mehdi = 1616

HAZRET-İ MUHAMMED ve ÂLÎ = 1616

Kevn = âlem

Ezelî = zaman dışı

Kün = ‘“OL”’ emri

Kelâm-ı kadim = başı olmayan zamandaki söz

EHLİBEYT = MUHAMMED ÂLÎ FÂTMA HASAN HÜSEYİN

Salavat getirmek = bağlılık duâsı yapmak

Velî = HAKK dost

Müsbet ve menfi = pozitif ve negatif

Müstehak = hak etmiş

Sucûd = namaz

Essabır = sabırlı

ANA SAYFA