New Page 3

BİSMİLLÂH’ tır Kur’an’ın kilidinin şifresi !

Formülünün VELÎ’ ye âittir deşifresi !

Tüm sırları yok olur ! Kur’an çevrilse eğer !

Kitab’ı bilir ! ‘“Kitab bilgisine sâhib er ”’

‘BERÂ’E Sûresinin başında yok BİSMİLLÂH !

‘B’ harfiyle başlayan birtek sûre bu billâh !

Demek ki ‘B’ harfiymiş ! BİSMİLLÂH’ın şifresi !

‘B’ bilinmeden hayâl ! Formülün deşifresi !

BERÂ’e sûresinin ‘TEVBE’ öteki adı !

RESÛL bunu tebliğe bak ÂLÎ’yi yolladı !

ÂLÎ’yi seçmesinin hikmeti derin gayet !

‘“Emâneti ehline veriniz”’ diyor âyet !

RESÛL istedi, buna herkesin aklı ere !

ÂLÎ gidip sûreyi okudu kâfirlere !

BERÂ’e ‘Son uyarı’ demek ! ‘And’ı bozana !

Hâinse, evlâdını affetmez baba,ana !

İlk bu sûreyle KÂBE, kâfire yasaklandı !

Unutmuşlar idi ilk atalarına andı !

Öteki adı TEVBE, demektir ! Tevbe edin !

‘“Fıtratınıza and”’ı hatırlayın ! Budur dîn !

‘B’ ile başlamakta Tevrât da ! Baksana be !

ALLAH’ın, RÂHÎM OLAN ERRAHMÂN ismidir ! ‘B !’

İşte bu ! BİSMİLLÂH’ın hakîkî çevirisi !

Bilir ! ‘“Kitab ilmine sâhib olan birisi !”’

İSMİLLÂH, ‘A’ ile ‘S’ ! BİSMİLLÂH, ‘B’ ile ‘S !’

‘B’ gelince kaybolur ‘A’ ! Çok mühim hâdise !

‘A’ bir’dir ! Yâni ALLAH ! ‘B’ iki ! Yansımış bir !

HAK, ‘“Gayb”’ olur gelince temsilcisi ! Çek tekbir !

Yâni temsilcisiyle, HAK perdeler kendini !

Temsilci, futratı’ıdır ! İşte bu, ‘“HANÎF DÎN”’i !

Perdeyi açıp tapmak ! Haddi değil kimsenin !

Temsilciye tapmazsan ! İblîs’tir adın senin !

‘B’, BÂ diye okunur ! ‘ALLAH’sız çıkmaz sesi !

Zîrâ her an ‘A’ üfler ‘B’ye hayât nefesi !

‘B’den hemen sonra bak ‘S’ gelir BESMELEDE !

‘S’, SİN okunur ! Sen de MUHAMMED’e ‘“YA SİN”’de !

Zîrâ HAK MUHAMMED’i çağırır ‘“Ey S”’ diye !

‘“YASİN”’ sûresidir bak ! Ölüye ilk hediye !

Ölene, ‘anne’ adı ile verilir telkin !

Zîrâ ona MUHAMMED, anne olmuştur ilkin !

Toprak rahmindekine, ‘“RAHÎM”’ şefâat eder !

‘Ey Toprak babası B !’ Sen ‘ÂLÎ’sin ! ‘Affet !’ Der !

‘“ALLAH’ın fıtratı”’dır, ERRAHMÂNİRRAHÎM bil !

MUHAMMED ÂLÎ ayna ! O fıtrata mukabil !

Bu ‘ikiz zâtı’ ile, HAK her şeyi etti halk !

Kâlbinde saklıdır O ! Onu bul ! Kabrinden kalk !

Ölüm ile kalkarsan bedeninde sen eğer,

RABB’ini görüp dersin : ‘Fıtratımmış o meğer !’

Kendi fıtratını kul, kendisi bulabilir !

Hangi hayâtta kalkar ölü ! Yalnız HAK bilir !

‘“HAKK’ın fıtratı”’ da HAK ! Ezelîdir HAK gibi !

Anayasası ile ayni ! Yasa sâhibi !

‘“Bu yüzden hiç değişmez ne yasası ! Ne kendi !”’

Hep nokta yazan kalem ! Ne mürekkep tükendi !

Arapça da nokta ‘B !’ ÂLÎ “NOKTA BENİM” der !

İki ‘A’ kesişirse, merkezi nokta eder !

Yâni ALLAH yansırsa kendine, ÂLÎ çıkar !

İblîs, ALLAH’ı tasdik ! Âdem'i eder inkâr !

‘“Benden veyâ RAHMÂN’dan iste ! Fark yok”’ der ALLAH !

RAHMÂN HAKK’ın sûreti ! Mâdem yok iki İLÂH !

Fıtratı yirmi dokuz isminden ibârettir !

Kendi ismini bul da ! Kâlbde tecelli ettir !

Her harf, bir yüce zâtın HAK ismi için remiz !

Bunlarla yönetilir âlemde her küremiz !

Her ismini yansıtan, yansıyan gibi eşsiz !

Ona MUHAMMED ÂLÎ deyip secde ediniz !

O İblîs gibi deme ! ‘“Secde ALLAH’a mahsus !”’

Ya Âdem’i bil ! Konuş ! Ya da bilmiyorsan sus !

‘“Arş”’a ALLAH değil de ! ‘“RAHMÂN oturdu !”’ Niçin ?

‘“ALLAH dağa inince, dağ toz olduğu”’ için !

Bu yüzden ‘“Yer ve göğü RAHMÂN yaratabildi !”’

‘“Âlemin aslı fıtrat ! İBRÂHİM bunu bildi !”’

Her yerde olan ALLAH, ne diye dağa insin ?

HAKK’ın yüzü ERRAHMÂN, mümkün mü arşa binsin ?

ALLAH inmez ! Kaldırır o perdesini bir an !

Atomları sıfırlar hemen ! Sessiz haykıran !

RAHMÂN inemez ! HAK’tan ayrılamaz fıtratı !

Zîrâ RAHMÂN’dır HAKK’ın görünen ilk suratı !

‘“RAHMÂN istivâ eder !”’ O mıknatıslar kutbu !

Bir şeyi ekseninden ses emrine almak bu !

Merkez noktasından O, terâziler her cismi !

Müsavi tartma demek ‘“İstivâ etme”’ ismi !

‘“İstivâ”’ hattı, merkez ! ‘“Her şeyin bâkî yüzü !”’

RAHMÂN’a bağlı yâni cismin RÛH denen özü !

RAHMÂN sonsuz titreşir ! Ses ve Radyasyon evi !

RAHÎM onu boşaltıp, sâkin kılar bu devi !

Toprak hattı gibi O ! ‘“Sekîne”’ öbür adı !

Dişiye bundan iyi bir ad bulunamadı !

İki zıt ÂDEM vardır ! Nûr Âdem ! Toprak Âdem !

Nûr Âdem HAK’tır ! ‘“HAKK’ın sûretinde O”’ mâdem !

‘“O HAK sûreti”’çizer, “’İsimler !”’ Fıtrat, adı !

Fıtrat sûretindeki, cennete konulmadı !

HAK, cennete konur mu ? Cennet onun kendisi !

‘“Âlemlere rahmet O !”’ Âlemin efendisi !

‘“Her şeyi HAK adına halk edip verir isim !”’

Fıtrat’ına bürünür yâni onun her cisim !

‘“Yer ve gök bitişikken ayırır !”’ Odur ‘“FÂTIR !”’

‘“EL FÂTIR”’ ismi ile FÂTMA’yı hatırlatır !

Zîrâ FÂTMA ayırır MUHAMMED ve ÂLİ’yi !

Biri ‘“Arz”’,ötekisi ‘“Semâ”’ olur ! Ne iyi !

FÂTIMA birleştirir ayırdığını tekrâr !

HASAN HÜSEYİN doğar ! Bu fıtrat’a ver ikrâr !

HASAN RESÛL’e benzer ve ÂLÎ’ ye HÜSEYİN !

Namazda temiz giysi farz ! EHLİBEYTİ giyin !

İnsânın semâsı RÛH ! Ve bedeni ise ARZ !

Rûhu, kendine benzer yansıtana secde farz !

RÛH kâlbdeki ÂDEM’dir ! Benzer o HAK fıtrat’a !

İşte bu Âdem biner ! ‘Can’ denen toprak ata !

Yâni can toprak Âdem ! RÛH ise ışık Âdem !

Temiz deniz kirliyi arıtmak ister her dem !

Çamura bulaşmış su, kendini arıtamaz !

Önce gerekir can’a oruç, zikir ve namaz !

Isınıp buhar olur ! RÛH’a yaklaştıkça can !

Birleştiğinde duyar, vuslat üstü heyecân !

İşte bu cem’dir ! Cumâ günü kılınan namaz !

Kâlb ALLAH’ın cem evi ! Bu Câmiye giren az !

‘Cumartesi dinlendi HAK’ der ! Mûsevî güruh !

Bilmez ! Cumâ üflendi toprak Âdem cana rûh !

Yâni ALLAH adına işi yüklendi ‘“Bizler !”’

Hepsi, ‘ortak özleri’ HAKK’ın emrini izler !

Besmele ‘“ON DOKUZ”’ harf ! Ayrı yaz ! Yirmi iki !

‘Yirmi iki nokta’nın, bunlar simgesi bil ki !

Nokta mâdemki ÂLÎ ! Bu noktalar ‘“ÂLİN”’dir !

Secde emri veren bu ‘“YÜCELER”’i sen indir !

‘HAK adına’ demektir çektiğin her BESMELE !

Kendini anladıysan kendini verme ele !

HAKK’ın kendinden başka yok sunacağı ihsân !

Bu ihsânı hak eder, Uluğ, hâlince insân !

ALLAH Gayb’dır ! ERRAHMÂN, ERRAHÎM’E bürünür !

HAK, MUHAMMED ÂLÎ’nin sûretinde görünür !

Bu nazmımız ALLAH’ın ‘ALTMIŞ ALTI’ sayısı !

ON MUHARREM’de verdik ! Zikret ALTI MAYIS’I !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

10 M U H A R R E M 1419

ANKARA - 06 Mayıs 1998

ANA SAYFA