VAFTİZ

VAFTİZ !

A : EZELDE VAFTİZ !

HAK’tan her öz, ilk soyut vücûd aldığı vakit !

ALLAH’a secde etti ! Budur ‘ezelî akit !’

Bu yüzden ‘“Herşey ona hep zorunlu secdede :!”’

Doğa yasalarını koşulsuz kabûl ede !

Böylece belli oldu ! ALLAH’taki her isim !

İsim RÛH’a dönüşüp çıktı ‘“NÛR”’ gibi cisim !

Önce ‘ikiz bir isim’, giydi bu nûr giysiyi !

‘“NÛR’u ilk yarattı HAK !”’ ‘“İlk ona dedi iyi !”’

‘“İlk karanlık !”’ Yâni ‘“HAK !”’ İner bir alt perdeye !

Bu titreşime bilge ‘“MUHAMMED ÂLÎ”’ diye !

Peygamberin ismi bak ! Daha İncil’de ‘“AHMED !”’

Zaman ve evren dışı kimliğidir ‘“MUHAMMED !”’

‘“ALLAH’ın ölmez yüzü !”’ Say bak ! ‘MUHAMMED ismi !’ (193)

‘“HAKK’ın fıtratı”’ ile çünkü dokundu cismi !

ALLAH kendi koymuştur ! ‘“İLK BEŞ ZÂT !”’ In adını !

Baba elbet adıyla bilir öz evlâdını !

Tam ‘19 harf’ eder EHL-İ BEYT’in beş adı !

Besmele harfleri de ! Bir rastlantı kalmadı !

İsim ‘“Ol”’ emri gibi HAK ses ! Boş bir lâf değil !

‘“Cennette hiç boş lâf yok !”’ ‘“Selâm”’ sırrına eğil !

Kur’anda ‘“19 kez”’ geçen bir tek söz ‘“isim !”’

İçimden gelir isme, bir ‘“Zebâni”’ diyesim !

Tam ‘“19”’ tânedir çünkü ‘“Zebâni”’ler de !

Bilgeysen ! ‘Kalıp yapan !’ Ve yıkan ! ‘Titreşim !’ De !

AHMED’den çıkıp nebi ! Ayağına kapandı !

Ayağa kalkar kalkmaz ona içti ‘“İlk andı !”’

Zaten ‘“Kıyâmet !”’ Böyle ‘“Ayağa kalmak”’ demek !

‘“İçinde dinelmeye !”’ Ölmeden harca emek !

‘“HAK takdim etti onu ismiyle her nebiye !”’

‘“Onun yolunu açıp yardımcı olsun diye !”’

‘“Vaftiz”’ edilmiş oldu ! ALLAH önünde o dem !

Çünkü ‘“Vaftiz”’ ile bak ayni sayı ‘“İlk Âdem !”’ (113)

‘Vaftiz’in kanıtıdır !’ ‘HAKK’ın inme nedeni !’ (223)

Kendisine bağladı ! O da secde edeni !

Nebiden sonra çıktı ! ÂLÎ nûr’undan ‘“Velî !”’

MUHAMMED ÂLÎ bir ‘“NÛR !”’ Yok ‘“Sonu !”’ Ve ‘“Evveli !”’

Titreşimine göre ! Her ‘“RÛH”’ artık uyandı !

‘Bakılamaz ışığa !’ İçti ‘“İkinci andı !”’

‘“Söz verdi !”’ Can olarak indiğinde bedene,

Bağlı kalacak idi kendini neşredene !

B : DÜNYÂDA VAFTİZ !

‘Âdem’in cennetteki günahı ! Gende mevcûd !’

‘VAFTİZ’le ancak bundan kurtulabilir vücûd !

‘ALLAH’ın oğlu ÎSÂ’ adına aziz peder,

Bu gerekçeyle, halkı vaftize davet eder :!

Îsâ bedeni (!) kutsal lokma ağızda erir !

Suçlu adın yerine papaz ‘yeni ad’ verir !

Haça çakılan Îsâ ! Akan sâf kanı ile,

Kanını arıtırmış ! Şeytan zaptetse bile !

Çünkü olmuşsun onun tövbe etmiş evlâdı !

Cehennemden kurtarmış seni ! Bu ‘vaftiz adı !’

İki kaş ortasına damlatılır kutsal (!) su !

Cennet bağışı konur ! Tezgâh güzel doğrusu !

‘Gülün ismi değişse ! Kokusu değişmez’ der !

Şeykispir ‘Vaftiz’ ile çok usta alay eder !

Açıklayım ben sana ! Nedir dünyâda vaftiz :

Duymadan kulağında ‘“Bir boru sesi !”’ Çok tiz !

Vaftiz ! Canın rûhuyla bütünleşme işlemi !

‘“Yitik cennet”’i bulmak diye yorumla ! Emi !

Ateş ! Hava ! Su ! Toprak ! Canı haça çakmıştır !

Hiç günâhsız olarak ! Masum kanı akmıştır !

‘“Bilge !”’ Buna ‘Îsâ’nın haça gerilmesi’ der !

Can, maddeyi tercihi, kendi canıyla öder !

Dört çivi sökene dek ! Can hep haça gerilir !

Bu işkence son bulur ! Ne zaman ki erilir !

İki kaş ortasına damlatılan su ile,

Üçüncü göz açılmaz ! Güler kargalar bile !

‘“Îsâ ölü diriltti !”’ ‘“Mesih olunca ismi !”’

Dirilttiği kendiydi ! ‘“Yahya yıkadı cismi !”’

‘“Herbir hayvânın ise ! İsmini koydu Âdem !”’

Hayvânlıktan kurtulma yolunu açtı o dem !

Ona değince yâni bir Hakeren’in eli,

İsmi değildir artık ‘Çift ayaklı memeli !’

Bir UFO gezintisi ! Sanma hiçbir vizyonu !

‘Hakeren’in vaftizi !’ Diye yorumla onu !

‘Hak adımız’, HAK’taki kimliğimizin adı !

Bulamazsak ! Oluruz sâde ‘kütük evlâdı !’

Her üç kutsal kitabın adı bak ! ‘“En eski söz !”’

‘“İlk söz o !”’ ‘“En eskiler !”’ Hakerenlerdeki öz !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 31.03.2002

ANA SAYFA