“ÖLMEDEN ÖLMEK !”

“Ölmeden evvel ölünüz !”

S.A.V.

Ölmeden evvel ölmek, nefsi öldürmek değil !

Nefsinin esrârını öğrenmeye sen eğil !

RABB’ini bilir insân kendini bildiği an !

Vücûd : Rûh, akıl, arzu, şeffaf, fizik beş katman !

Beş bilinç var : RAB, insân, hayvân, bitki ve toprak !

İniş Cennetten düşme ! Çıkış mîrâç ! Kâlb berrak !

Şeffaf bedendir fizik bedenimizin aslı !

Beş duyu, bellek orda ! Organlar değil kaslı !

Fizik, bağlıdır şeffaf bedene kordon ile !

Düğüm yeri kâlbdeki ilk hücre ! Zikredile !

Şeffaf ten sayesinde kâlb naklolur ölmeden !

Zîrâ yedek parçadır tamâmen fizik beden !

Şeffafın alt katında, orijinal organlar !

Beş duyu, bellek üstte ! Can ne söylese anlar !

Rüyâ bile görmeyiz derin uykuda ! Niçin ?

Can üst şeffaf bedenle çıkamadığı için !

Medyumluk, hipnoz, uyku, koma, trans ve ölüm !

Şeffaf bedene âit durumlar ! Bölüm ! Bölüm !

Cin, ‘Rûh !’ Diye kullanır medyumda şeffaf teni !

Hipnozcu şeffaf teni kovup sokar anteni !

Kendi şeffaf tenini senin beynine koyar !

Her emrini yaparsın ! Hür irâdeni oyar !

Uyanınca, bilmezsin uyuduğunu bile !

Hâlbuki medyum bilir ! Fark budur medyum ile !

Bilinci yok ne koma ! Ne de anestezide !

Kordon bağlı ! Ama tüm şeffaf beden gezide !

Kordon kâlbden koptu mu ! Yerde sırf ceset kalır !

Arzu beden şeffaftan tüm kayıtları alır !

Hiç kimse ‘alt şeffaf’ı cesedine sokamaz !

Ölüm ile transın farkını bilen çok az !

Îsâ diriltir iken ‘“Ölmedi !”’ ‘“Uyuyor der !”’

Transa soktuğunu kaldırdı ‘aziz peder !’

Transta, can üst şeffaf ile çıkar dışarı !

Ahreti görmek için bu en büyük başarı !

Kordon Fuad’dan kopmaz ! Uzar çünkü ışıktır !

Can şeffaf ata binip uçmaya alışıktır !

Hakeren çıkabilir üst şeffaf beden ile !

Yoğunlaştırıp onu,‘“Yatar Meryemle”’ bile !

Tevrât : ‘“İbrâhim ile Cibril yemek yedi”’ der !

‘“Yehova Yakub ile bir gece güreş eder !”’

‘“Güreşi kaybettiği vakit sabâh Mikâil !”’

‘“Yakub’a isim verir !”’ ‘“İsmi olur İsrail !”’

İsrail, ‘RABB’i ile başa güreşen’ demek !

RABB’in titreşimine çıkmaya sarf et emek !

İbrâhim Mikâil’e ‘“RAB”’ diye hitab eder !

‘“On temiz insân varsa Lût kavmini yakma”’ der !

Erenlerin canını ‘Azrâil alır’ deme !

Azrâil de melektir ! ‘“Secde etti ÂDEM’e !”’

Kordonunu kâlbinden eren, keser kendisi !

‘“Şehit ölür !”’ Ve olur O, ‘“Arş”’ın efendisi !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 15.12.1998

ANA SAYFA