ÖZ IŞIN ve IŞIK

ÖZ IŞIN ve IŞIK

‘“İbrahîm hem içine ! Hem de dışına baktı !”’

Yâni özü dışarı çıkıp aslına aktı !

ALLAH’ına kavuştu ALLAH’tan çıkan ışın !

İmâm oldu ! ‘“Saf saf arkasında sıkışın !”’

Her saf eşit bir renge ve o renk de bir sese !

Titreşimine göre ! Yer var eren herkese !

Saflar ışık hızında ! Işın hızında değil !

Safa gir de ! İmâmın eğildiğine eğil !

İmâm en önde demek ! Işık ötesi mâdem !

Olmalı o ‘kişisel özümüz !’ Yâni Âdem !

Saflar secde ettikçe ! Âdem’den ışın alır !

Secde etmeyen ! Işık hızı altında kalır !

Hayâl, düşünce veya benlik hızına düşer !

Sanatçı, bilgin veya bozguncu olur beşer !

Işının hızı yoktur ! Şifresi vardır : ‘“Elli !”’

Yirmi iki nokta ve yirmi sekiz harfi belli !

‘“Âdem’e öğretilen isimler işte bunlar !”’

Elli, EHL-İ BEYT demek ! Sıfırı atan anlar !

Işık foton ! Öz mâdde ! Işınsa değil mâdde !

Işık evren içinde ! Işın için ‘O gayb’ de !

Işık hızı ! Sistemde seyahat için gerek !

Mîrâç yapmak içinse ! Işın lâzım ererek !

RESÛL dedi : “Hem beden ! Hem rûhla yaptım mîrâç !”

Hiç yalan söylemez O ! Bu sırra gözünü aç !

Kuantuma ! İndirge her atomunu ! Ayır !

Önceden saptadığın yerde toplan ! Gör hayır !

Bu işlemde, olursun hep ilk hücre içinde !

O ilk hücreye, ister ‘Nokta’ de ! İster ‘Rûh’ de !

Kitabda ‘“Din günü”’ o ! Apaçık olur her din !

İlk hücre ‘“Son sınır”’dır ! Ona çok dikkat edin !

‘“Rûh’a işlenen günah, asla affedilemez !”’

Hakeren olan insân ! ALLAH olmak dilemez !

M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 09 Haziran 2001

ANA SAYFA