GAYB ÜÇGENİ

GAYB ÜÇGENİ

Zaman, ALLAH’ın adı ! GAYB O ! Ne Rûh ! Ne madde !

Uzayın bir tanımı ! Kendisine, ‘kendi’ de !

Rûhun madde ! Maddenin Rûh olduğu vücûd ! RAB !

‘“RAHÎM olan RAHMÂN !”’ O ! MUHAMMED EBUTTÜRAB !

Biri birinden ayrı iken Rûh ile madde !

Bu ‘iki’ye, ERRAHMÂN ile sen ERRAHÎM de !

ERRAHMÂN, ilk ve en üst ‘ben’ bilinci olan güç !

ÂLİ de ilk ve en üst demek ! Bu rastlantı güç !

‘“MUHAMMED âlemlere rahmet !”’ Sıfatı, ‘“RAHÎM !”’

Âlemlerin kendi o çünkü ! İsmi ‘“ERRAHÎM !”’

HAK fikir ! Ses olup ilk ! Kendini takdim eder !

Yaptığı kalıptayken ! Ona herkes ‘Hayât’ der !

Nokta, harf ! Harf, kelime ! Ve kelime, Rûh ! Olur :

Aslı ses ! Her nefes o ! Sende ‘“HÛ”’ diye solur !

Hayâtın iki ayrı kutbudur ! Rûh ve madde !

Rûh’a, sen en sâf madde ! Maddeye, donmuş Rûh de !

Yâni hayâttır Rûhu maddeye bağlayan ip !

İkisi de bir olur ‘“Son gün !”’ Uzayı giyip !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 13.10.2001

ANA SAYFA