New Page 1

“SEN JERMEN KONTU”

Avrupada ansızın müthiş biri belirdi !

Krallar şaşıp kaldı ! Neredeyse delirdi !

Savaş plânlarını açıkladı hepsinin !

Demek istedi ‘“Mülkün sahibi”’ geldi ! İnin !

Faltaşı gibi gözü hepsinin açılmıştı !

Hediyelik elmaslar ! Yerlere saçılmıştı !

Camı dövüp elmasa çevirebiliyordu !

Kurşunu döküp altın yapmayı biliyordu !

Topraklar alıp ‘AZİZ JERMEN KONTU’ olmuştu !

Kontluk veren papanın cebi altın dolmuştu !

Konuşurdu her dili, ana diliymiş gibi !

Fizik ve Metafizik ilminin yoktu dibi !

Her müzik âletini harika çalıyordu !

Bilginler her ne sorsa ! Tam cevap alıyordu !

Sonra o başlıyordu ! Soruları sormaya !

Susup kalıyorlardı !Yoktu iç yüzde maya !

Ayni an iki elle ! İki mektup yazardı !

Gözleri röntgen gibi görürdü önü ! Ardı !

Aynen anlatıyordu ! Yaşamış kimi sorsan !

Âdeta görmüş gibi ! Şaşıyordu her insân !

Geleceği de ! Geçmiş gibi ! Görüyordu net :

Bir gün halka gülerken ! Toy Mari Antuanet,

Ona dedi : ‘Gülerken sen ! Ağlıyor milletin !’

‘Şu yıl !’ ‘Şu gün !’ ‘Başını kesecektir giyotin !’

Pek az görülmüş idi, bir şey yiyip içerken !

Hep uyanıktı ! Gitsen ona, geç veya erken !

Çok yakışıklı idi ! Hem pek yaşlanmıyordu !

Bunu kimi sihire ! Kimi büyüye yordu !

Ne eşi ! Ne çocuğu, vardı ! Her kız hayrandı !

‘Çekirdeği kendinde kaldı !’ Bozmadı andı !

Hiç kimse bilmiyordu ! Kimdi ? Nereden çıktı ?

‘“Kitab ilmi bildiği !”’ Hâlbuki çok açıktı !

Bazen kayboluyordu ortadan ! ‘“Üç gün !”’ İçin !

Hiç kimse bilmiyordu neredeydi ! Ve niçin ?

Her kral casus olma teklifi yaptı ona !

Böylece Aziz Kontun misyonu erdi sona !

Tahttan geçemeyenler ! Ona çıkmadı sâhib !

Bir ‘“GAYB ERENİ”’ gibi ! Yeniden oldu gâib !

Paris’te bir meydan ve bir futbol kulübüne,

‘SEN JERMEN’ adı kondu ! HAZRET ! Kavuştu üne !

BLAWATSKİ der : ‘Onu tanıyamadı Batı !

Kâlbleri, olduğundan taşlardan bile katı !

Yeniden geldiğinde ! Belki tanırlar onu !

Can verdiğinde halkın ! Kim bilir kaç milyonu !’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA- 12.04.1999

ANA SAYFA