F I T R A T N Â M E

F I T R A T N Â M E

Kâinatta tâ ezelden bir muammâdır döner ;

Ol muammâ künhüne her kim ki âmâdır, döner !

Asl-ı hilkat bir fitildir, sâde Lem’âdır döner !

Katre-i âb içre buz, kar, çığ, buhar bak münceli,

Lâ Nebî İLLÂ MUHAMMED Lâ Velî İLLÂ ÂLİ !

Ehadiyetten çıkan “mum” zulmeti nûr eylemiş ;

Can verip emvâta birden nefha-i sûr eylemiş !

“RABB’i erni” söyleyen her sineyi Tûr eylemiş !

Kâh Mûsâveş bayılmış, kâh ayıp olmuş deli !

Lâ Nebî illâ MUHAMMED Lâ Velî illâ ÂLİ !

Nuh necîyullah olup bir zümreyi tathîr eder !

Batn-ı meryem içre bak “nefahtün”ü takrîr eder !

Kerbelâda kıssa-ı İsmâil’i tefsîr eder !

Anla kim Kur’an-ı nâtık ! Sez şu rûh-u İncili !

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

“Lâ fetâ” nın sırrının ifhâmıdır bil “Zülfikâr !”

“Allemel esmâ” rümûzu “üscüdû” dan âşikâr !

Bin isim zâhirde amma bir müsemmâ yâdigâr !

“Küllü şey’in hâlik illâ veçhe” nin de te’vili ;

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

Dikkat et HAK beş teni bir baş ile izah eder !

Lâ ve illâda kalırsan hâlini berzâh eder !

Nârı İbrâhîm’e cennet, Nemrud’a düzâh eder !

Kurtulur her bir belâdan kim ki söyler bir “Belî !”

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî illâ ÂLİ !

“Din-i Fıtrat” “Eb” ve “Üm” üzre edilmiştir binâ,

Aslını bulmaz isen bil oldun evlâd-ı zinâ !

Böyle nâpâk bir nesepten Rabbenâ ahfizlenâ,

Haykırırken Besmelenin ahiri hem evveli :

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

Sen Süleymân-ı zamanken nâr-ü-hâk, âb-u-yele,

Tekne bil dâim vücûdun kaptırıp verme sele !

Ahsen-i takvim bu demdir, bir daha geçmez ele !

Ol sırât-ı münhariften yoktur elbet erzeli ;

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

Gülistân-ı Aşka dâhil ol da gül der solmadan ;

Murg-u anka uçmadan, ol “Kâf”a toprak dolmadan,

Ölmeden öl ! Âkıbet “Küntü türâba” olmadan ;

Tut hazır ALLAH uzatmışken sana burda eli !

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

Çün o eldir “Mâ rameyte iz rameyte” mazharı ;

Kilk-i takdîrle mücehhez levh-i mahfuz masdarı ;

Dest-i hablullah bu Hüznî kâinatın mefharı !

“El ele el HAKK’a” dermiş HAKK’a ermiş her Velî,

Lâ Nebî İllâ MUHAMMED Lâ Velî İllâ ÂLİ !

Lâ ve illâ kalksın ertık, “hatt-ı fâsıl” kalmasın !

“Çift deniz” bir nokta olsun, “inci” “mercan”

salmasın !

“Fâtımâ benden bedeldir” başka mânâ almasın !

“Lâhmike Lâhmi”yle yek vücûd olur dü sevgili :

Lâ ÂLİ İllâ MUHAMMED ! Lâ MUHAMMED Lâ ÂLİ !

EDREMİT : 4 / 4 / 1953

ANA SAYFA