‘“EZAN !”’
Âyet
der : ‘“Çok yakından seslenince müezzin
!”’
‘“Ayağa kalkmasına ölünün !”’ Çıkar izin !
‘“O müezzin
!”’,
‘“Rûh”’umuz ! Bize
ondan yakın yok !
Ölmek veyâhut ermek, kaderi hepimizin !
Erersen ! Bu son ezân ! Bir istiklâl marşıdır !
Her
zât ayağa kalkar ! Bir istikbâl marşıdır
!
Sağ iken âzâd olan Rûhu ! Öper MUHAMMED !
‘“Arş”’ üstüne oturtur ÂLÎ ! İkbâl marşıdır !
Eğer
taptığın tanrı, ise hayâl ! Vehim ! Zan !
Seni
bir hayvân gibi
!
Boğazlar bu son ezân !
Rûhun
der :
‘Ben dururken niye uzağa gittin ?
Ben uyarırken seni, duyduğun vakit bazan !’
İşte bu en son ezân, ‘“Sûru’”dur İsrafil’in !
HAK
kulağa dâvudî sesidir
!
Cebrâil’in
!
Ama
gaflet içinde
! Hayâtını sürerken,
‘“Kulak
zarın patlarsa
!”’ Sesidir Azrâil’in
!
*
M.H.ULUĞ
KIZILKEÇİLİ
ANKARA – 1996
Copyright © 2000
www.ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001 www.ondokuzbiz.com
Copyright © 2001 www.19muhammedali.com