SÖZLÜK

ÂDEMNÂME

SÖZLÜK :

Kalû Beli : Rûhların RABB’ine yemini

Abd : kul

Âdem : İnsân-ı kâmil

Arş : ALLAH’ın yüce katı

Âsâ : Mûsâ’nın değneği

Âl-i Muhammed : Peygamber âilesi

Cihaz : Çeyiz

Bezm-i Elest : Rûhların ikrâr meclisi

EHL-İ BEYT : Hz.MUHAMMED, Hz.ÂLÎ, Hz.FATMÂ, Hz.HASAN, Hz.HÜSEYİN

Emvat : Ölüler

Enel HAK : Ben HAKK’ım

Enel Aşk : Ben Aşkım

Eflâk : Gökler

El veledi sırrı ebih : Evlât babanın sırrıdır

Eb : Baba

Eb-ut Türâb : Toprağın babası “Hz.ÂLÎ’nin lâkabı”

Evlâd-ı Muharrem : KERBELÂ Şehitleri

Fürkan : Kur’an

Fâruk : Ömerin lâkabı

El Fakrü fahri : Fakirlik fahrimdir

Gülbenk : Alevî – Bektaşî duâsı

HAKK : Cenab-ı HAKK

Hâk : Toprak

Hâdi : Kılavuz

Hidâyet : Yol gösterme

Hû : O ALLAH

Hurşit : Güneş

Hürrem : Seviçli

Hüdâ : ALLAH

Hubut : Âdem’in cennetten tardı

Haydar : Hz. ÂLÎ

İblîs : Şeytan

İsrâfil : Kıyâmetin borusunu çalacak melek

İsmet : Nâmus

Kâf-u-nûn : Kâinatın yaratım formülü

Lâ : Yok, yokluk

İllâ : Ancak, varlık

Gürûh-u Nacî : Kurtulan zümre

Murtezâ : Hz.ÂLÎ

Leyle-i kadr : Kadir gecesi

Merhun : Rehin edilmiş

Mizan : İlâhi terazi

Mevt : Ölüm

Kâmus : Lûgat

Fânûs : Lâmba camı

Metin habl : Sağlam ip

Men aref : Kendini bilme

Mâ arefnâke : Bilemedim

Nefh-i rûh : Rûh üfleme

Türâb : Toprak

Nakkaş : Ressam

Refref : Hz.MUHAMMED efendimizi mirâçta ALLAH’a götüren melek.

Sıddıyk : Ebûbekirin lâkabı

Meşhed : Hz.ÂLÎ’nin yattığı yer.

Teberrâ : çamurdan sakınma

Tevellâ : HAKK’ın yakınlarını sevme.

Üm : Anne

Meczûp : Mıknatıs kutbu çekimindeki er.

Ümmü-Kur’an : Kur’anın anası, Hz.FÂTMA.

Zinnûreyn : Osman’ın lâkabı.

Zîmekân : Mekânda iken.

Bîmekân : Mekânsız iken.

Fıtrat : Doğuş.

Çün : Çünkünün kısaltılmışı.

Sûr : Kıyâmet borusu.

Şems : Güneş

Lâ nebî illâ MUHAMMED : MUHAMMED’den başka nebî yok.

Lâ velî illâ ÂLİ : ÂLÎ’den başka velî yok.

Misli : Gibi

Peyman : Yemin

Samrî : Samîri, Hz.Mûsâ ümmetini altın buzağıya taptıran adam.

Mustafa : Arınmış

Hûznî : Mahzûn

Uluğ : Yüce,Ekber.

* * * * *

ANA SAYFA