- İSMETNÂME
-
Soyunup her şeyimizden, kalırız bir etle,
Bir beyaz çarşaf içinden sırıtıp ibretle ;
*
Bakarız loşluğa boş boş hareketsiz dilsiz,
Sorarız sırrı tebeddül bu mudur hayretle !
*
Bu mu yokluk diye târîf olunan başka hayât !
Hep hayât varsa neden parçalanır müddetle ?
*
Sanılır sahne-i ömre iniyor son perde,
Perde indikte oyun oynanıyor uzletle !
*
Beni sen nûr-u semâvat diye metheyler iken
Neye tefsir ediyorsun mumu son zulmetle ?
*
Kısacık ömrü cehennem ediyorsun burda,
Sonra tebşîr ediyorsun ebedî cennetle !
*
Bir yudum bâdeyi burnumdan akıtmakta iken,
Kanamam vâdine Kevser denilen işretle !
*
Beni bir dilbere iç çektiriyorsun bir ömür,
Oyalarsın beni Hûrîlerle hep ülfetle !
*
Kur yaparsın bana “sensin o Habîbim” diyerek,
Sana tam cilve yaparken iterek şiddetle,
*
Atıyorsun beni vuslat yatağından hâke,
Bunu te’lif edemezsin o kadar hürmetle !
*
Beni toprak yaratıp, toz ediyorsun âhir,
Utanır kâdir olan bil bu çeşit kudretle !
*
Kudretullâha dokundun yeter artık Hüznî !
Bora var, gark olacak yelken açan hiddetle !
*
O ateş nefsine cüz’î olmazken hâkim
Külü deşmek diliyorsun ne gülünç cür’etle !
*
Bakarak makbere tek camlı kırık dürbünden,
Bir serâp gördün oğul gerçeği sen gafletle !
*
Önce bir kazma kürek hep görünür istimlâk !
Hikmet aydınlanamaz dışta duran illetle !
*
Sen Onun gökte canından da azîz âşığısın,
Arzda ilân ediyor aşkını son nefretle !
*
Dâima mevtle nikâh tâzeliyor çün ondan,
Ayrı düştün şu hayâtım dediğin iddetle !
*
Nerde olsan sen Onun “İsmet”isin aldanma !
Duvağın şeytana açma, kapa hep iffetle !
ANKARA 16 / 11 / 1956
*
Copyright © 2000 Ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001 Ondokuzbiz.com
Copyright © 2001 19muhammedali.com