“HAZRET-İ ÜVEYSEL KARANİ”
**
RESÛL derdi: “RAHMÂNÎ hırkamın HAK
dokusu,
Yemenden gelir bana, RAHMÂN’mın
kokusu
!”
“Benden
sonra,
hırkama Yemenli PÎR bürünsün !
Fitne günü, VEYSEL’e kim uymazsa, sürünsün !
O’dur İblîs'i ele verecek Tanrı eri !
Onu
şehid edecek, bir zâlimin
askeri
!”
Nihâyet
‘fitne günü’
Ebû Hüreyre birçok kediye ciğer attı !
‘Talema’
lakabına
lâyık
‘Kedi
babası
!’
Kakayı örtmek idi ! Onun bütün çabası !
Dedi:
‘Bilmem
ÂLÎ mi
? Muaviye mi
? Haklı !’
Zîrâ
Tarafsız
Hadis
(!) uydurmaktaydı
aklı
!
Sıffinde iki ordu saf tutmuş iken, ânî
Yemenden bir ihtiyâr geldi ! VEYSEL KARANİ !
Sırtında zırh yerine, vardı
yalnız ‘Hırkası
!’
Yayı geremiyordu, kolunun yorgun kası !
Türâb’a secde edip ÂLÎ’ye dedi ! ‘ŞAHIM !
Beni
ön safa koy ki İblîs’i
yaksın
âhım
!
Muaviye’nin dili,
bir karış
sarkıp kaldı !
‘Hadîsçi’, telâş ile koşarak ciğer aldı
!
Doğada il kez ‘hav hav’ ile ‘mırnav’ oldu dost !
‘“Sevdiğiyle
haşrolup”’
giydi,
hırka
değil
! Post
!
ÂLÎ sardı Veysel’in başına, beyaz bir bant !
Az sonra ‘kızıl’ oldu ! Çıktı ezeldeki ant !
ŞAH kucağına alıp, hırkasını kokladı !
Kokunun,
koklayandan
farklı
değildi
adı
!
‘Bu kokuyu’ almayan her insân ! Olur heder !
HAK zîrâ ‘“Hortumundan BİZ
onu
dağlarız”’ der !
*
M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ
İZMİR – 1997
Copyright © 2000-2004
www.ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001-2004 www.ondokuzbiz.com
Copyright © 2001-2004 www.19muhammedali.com