ESRÂRENGİZ BİR ADAM

 

                                                Ne Îsâ sîretim vardır, ne Yûsuf sûretim vardır !

                                                Kudurmuş bir köpek ağzında kokmuş bir etim vardır !

                                                                                *

                                                Gözüm var görmez, âmâdır ! Özüm var bir muammâdır !

                                                Sözüm var sözlüğüm yoktur, nidâlârla mülemmâdır !

                                                                                *

                                                Ne bir mürşitle tahrîkim ! Ne seyrim var, ne sâlîkim !

                                                Ne insânım ! Ne hayvânım ! Ne mahlûkum ! Ne hâlîkim !

                                                                                *

                                                Ne bir mezhepte “Pîr” oldum ! Ne sırrı habîr oldum !

                                                Ne bir âyet, ne bir sûre, ne “Kur’ân-ı Kebîr” oldum !

                                                                                *

                                                O dînî hokkabaz derler ! Ledünnî madrabaz derler !

                                                Haham derler ! Papaz derler ! İmâm derler ! Yobaz derler !

                                                                                *

                                                Anam bilmez “Babam” kimdir ! Babam bilmez “Anam” kimdir !

                                                Ne evlâdım, ne evlâtlık ! Bu meşrû piç “Adam” kimdir !

                                                                                *

                                                Ne mâzim var ezel densin ! Ne âtim var ebet densin !

                                                Ne mîlâdım, ne bir mevtim, ne bir ömrüm, nöbet densin !

                                                                                *

                                                Doğarsam yüz beşik almaz ! Ölürsem bin mezar salmaz !

                                                Kıyâm etsem o İsrâfil’de “Sûr” üfler mecâl kalmaz !

                                                                                *

                                                Ne cüz’îyim ‘ Ne küllîyim ! Ne hîçîyim ! Ne hestîyim !

                                                Ne hüşyârım ! Ne mestîyim ! Ne bir “Bezm-i Elestî”yim !

                                                                                *

                                                Ne rûhum, âsumânîyim ! Ne nefsim, bir “enânî”yim !

                                                Ne Ahmet, “Men reânî”yim ! Ne Süfyânım, Zebânîyim !

                                                                                *

                                                Ne dünyâya nikâhlandım ! Ne ukbâya silâhlandım !

                                                Ne bir İnsan, ne bir Şeytan, ne bir RAHMÂN ilâhlandım !

                                                                                *

                                                Ne Âdem misli âlîyim ! Ne İblîs misli vâliyim !

                                                Cehennemden de Cennetten de Âraf’tan da hâlîyim !

                                                                                *

                                                Ne Kâbem var, gidip dönsem ! Ne yârim var, tutup sevsem !

                                                Ne Mecnûnum ! Ne Leylâyım ! Ne dehrîyim ! Ne bir sersem !

                                                                                *

                                                Ne Şeytânım, kusûrîyim ! Ne RAHMÂN’ım, ne zuhûrîyim !

                                                Ne nârîyim ! Ne nûrîyim ! Ne gılmânım ! Ne hûrîyim !

                                                                                *

                                                Ne alkışlanacak âhım var ! Ne tartılacak günâhım var !

                                                Ne bir üstüm, ne bir altım, ne sağ  sol bir cenâhım var !

                                                                                *

                                                Göğe geçsem de âdîyim ! Yere geçsem de “Hâdî”yim !

                                                Mezardan kahkaham çınlar ! Ne Hüznîyim, ne şâdîyim !

                                                                                *

                                                Ne “Mehdî” beklerim çıksın ! Ne meşgûlüm kıyâmetle !

                                                Ne “Deccal”la alâkam var ! Ne muknîyim “Kerâmet”le !

                                                                                *

                                                Ne bir “Mâbud”a baş eğdim ! Ne havfım var gâzabından !

                                                Yegâne taptığım  Vicdân !” Ve tek korkum azâbından !

 

                                                                                                                                                    ANKARA : 19 / 3 / 1959      

                                       

                                                                                                              ANA SAYFA

                                       

                                                      Copyright © 2000 Ondokuz.gen.tr

                                                                      Copyright © 2001 Ondokuzbiz.com

                                                                      Copyright © 2001 19muhammedali.com